Naar de Strengen – een vogelmiddag

Daar loop ik dan als leider van een mini-excursie naar de Strengen met in mijn kielzog Peet, Esther en Joop van de vogelwerkgroep. Even later zal zich Renée (plaatselijke vogel- en fotografie-enthousiasteling uit de Merenwijk) bij ons aansluiten. Ik heb wel enig recht van spreken hier, want ik woon hier sinds 1992, bijna 30 jaar.

De grootste verandering was hier rond 1995 toen het laatste restje Broek- en Simontjespolder aan de nieuwe golfbaan van Dekker werd opgeofferd, hetgeen onze toenmalige Buurman Bert tot de retorische vraag verleidde: “Ik weet niet wie stommer zijn, de koeien van nu of de golfers van straks?”. Nog stommer waren natuurlijk de bestuurders van toen die niet inzagen dat zo’n prachtig oud weidegebied had moeten worden behouden. Dan hadden we nu een andere wandeling gemaakt.

De laatste 25 jaar is er eigenlijk tot voor kort niet zo veel veranderd, totdat een groots plan voor herinrichting van het gebied ‘Kagerzoom’ (ik wist niet eens dat ik daar woonde) gelanceerd werd, inclusief rumoerige inspraakbijeenkomsten, waar bleek dat de steun voor de deels krankzinnige Teylingse plannen bij de Leidse Merenwijkbewoners onder het nulpunt was gedaald. Tenslotte ging er gelukkig heel veel niet door. Wel werden de Strengen en Tengnagel sterk onderhanden genomen. We gaan er vandaag eens een kijkje nemen.

Vanaf onze woning aan de Rivierforel lopen we linksom een stukje langs de golfbaan. Het is voorjaar en dat hoor je. Ter linkerzijde van het pad horen en zien we heel veel zwartkoppen, wellicht een tuinfluiter, heggemus, winterkoninkje, een paar puttertjes, fitissen en tjiftjaffen. Ter rechterzijde hoor je af en toe de scherpe tik van een golfbal die gelanceerd wordt.  Ettelijke zangvogels verder komen we bij de Groote Sloot, het water tussen de Merenwijk en Koudenhoorn. Er zwemmen wat futen en meerkoeten. Aan de overkant in Koudenhoorn horen en zien we ook van alles. Een bestemming voor de volgende excursie.

Tenslotte komen we bij de mooi Broekdijkmolen en iets verderop bij het bruggetje naar de Strengen. Hier zijn we getuige van de grote veranderingen die onlangs hebben plaatsgevonden. Wij slaan na de brug het pad links in. Niet zo lang geleden was er rechts van het pad een heerlijk wild bos van allerlei wilgen en struiken, totdat de bulldozers bijna alles met de grond gelijk maakten en er verschillende plasjes uitgroeven.

Als trotse kers op de natuuronwikkelingstaart prijkt hier nu een peperduur vogelkijkscherm dat op de plasjes uitkijkt. Niet ver daarvandaan staat een nieuw informatiebord dat de prachtige vogels vermeldt  die je hier kunt zien, inclusief blauwborstjes, spechten en eendensoorten. Tot voor kort waren die er allemaal, maar na het werk van de bulldozers is het even wachten totdat ze er weer zijn. Gelukkig hebben we nu een informatiebord waar ze op staan. Door de kijkgaten van het vogelkijkscherm hebben we voorlopig uitzicht op een woestijn met kleine meertjes. Eén grauwe gans dobbert er op het water. Het is een beginnetje.

Aan de linkerzijde van het pad kijk je op een klein baaitje (ongewijzigd in de plannen)  waar regelmatig ijsvogels en krooneenden te zien zijn. We hebben geen geluk. Misschien zitten ze op Koudenhoorn, een paar honderd meter verder. Wel wemelt het er van uitbundig zingend fitissen, zwartkoppen meer fraais. Joop wijst ons op een soort olievlek op het water. Het is geen olie, maar een natuurlijke verontreiniging van een bacterie die zich in ijzerhoudende bodem thuis voelt. Alweer iets geleerd. Op het volgende stuk horen we onmiskenbaar een Cetti’s zanger en we zien hem ook wegvliegen. Ik doe geen poging om hem te fotograferen.

Tenslotte komen we bij het strandje aan het Joppe. We moeten eerst door een hek, want hier mogen wél honden lopen. We wandelen een stukje langs de Joppe-kust, moeten nog een keer om een hek heen klimmen (we verlaten de honden-zone). Daar zou ergens een ijsvogelnest zitten. We zien geen ijsvogels. Misschien waait het gewoon te hard.

Toegang tot de Tengnagel, met het nieuwe verhoogde pad
Het nieuwe plasje op de Tengnagel

Niet veel verder bevindt zich het toegangshek van de Tengnagel een lange strook land die tussen het Joppe en de Zijl is blijven liggen bij het uitgraven  van de Zwanburger polder in de vroege jaren 1970. Deze strook is flink onderhanden genomen en waarschijnlijk met een positief resultaat. Het was altijd al een leuk gebiedje met mooie vogels als tapuiten en kwikstaarten op het land en andere vogels in het Joppe, zoals doodaarsjes en bijzondere eenden.

De grootste verandering is dat er nu plasjes zijn gegraven – mijn buurman op de Rivierforel noemde ze denigrerend muggenkwekerijen – waar heel veel steltlopers en rietvogels zich thuis zullen voelen. Maar het zal nog even duren.

Wij lopen een stukje de strook op. Eerst zien we een aantal witte kwikstaarten maar daarna ook gele. Wat zijn die beesten geel! In de buurt van de nieuwe plasjes zitten een paar kleine plevieren met duidelijk ringetjes om hun ogen.

Kleine plevier

Het zijn dus geen bontbekken. Niet minder mooi zijn de scholeksters. Helemaal vrolijk word ik van de visdiefjes, die ik voor het eerst dit jaar zie. Met die visdiefjes en de gele kwikstaarten lijkt het ineens echt voorjaar te zijn geworden. De tapuit – die er wel moet zitten – zien we deze keer niet. Esther vindt het te koud – er waait een frisse vrij harde wind uit het Noorden – en gaat naar huis. Renée zijn we onderweg kwijtgeraakt, maar zij had nog andere verplichtingen.

Visdiefjes bij de Tengnagel

Wij sluiten onze mooie tocht af met het pad ter rechterzijde van de Strengen, vrijwel onaangetast door het geweld van de natuurontwikkeling. Het is er prachtig. Aan de rechterzijde ligt een prachtig bos met veel water en omgevallen bomen. Ter linkerzijde (vol gegroeid met vooral groot hoefblad) ligt de Zijl. Terwijl de zangvogels ongedisciplineerd door elkaar heen zingen, gaat er af een toe een dagpauwoog op het pad zitten. Even zien we een bonte specht lang een tak omhoog klimmen.

We lopen naar (mijn) huis. Ik vond het leuk ‘mijn’ gebiedje te kunnen laten zien, dat gedeeltelijk ondanks en gedeeltelijk dankzij de nieuwe ontwikkelingen nog steeds erg leuk is.

____

Eerdere blogs/pagina’s van mijn hand die hier iets mee te maken hebben

One thought on “Naar de Strengen – een vogelmiddag”

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *