Mooi weer

 

Aan het begin van de zomer realiseerde ik me nog eens op wat voor fantastische plek wij wonen. Je hoeft alleen maar een paar honderd meter te lopen of te fietsen en je bent midden in prachtige natuurgebiedjes, zoals de Strengen en de aangrenzende Tengnagel. Niet eens zo lang geleden zijn daar interessante ondiepe plasjes aangelegd.

Tengnagel in de winter

De plasjes  trokken al snel interessante vogels zoals de kleine plevier en de bonte strandloper. Het duurde niet lang voordat er prachtige libellen hun eieren dropten. Naast de oeverlibellen waren dat in het voorjaar vooral vroege glazenmakers.

Toen wij de tweede helft van juli in Frankrijk vakantie hielden, werd klimaatverandering al lang niets abstracts meer. Elke dag scheen de zon van ‘s morgens vroeg tot laat in de avond. Op een dag werd het 41 graden in de schaduw en hebben we de dag binnen doorgebracht, met de airconditioning aan.  Gelukkig was het niet altijd zo heet en konden we prachtige wandelingen maken. Bij riviertjes ten Zuiden van de Loire zagen we ijsvogels en de mooiste beekjuffers, maar regenen deed het niet. Van anderen hoorden we verhalen over onweersbuien met hagelstenen van 15 cm, maar dit bleef gelukkig ons bespaard.

Eind juli kwamen we terug en ook in Nederland viel geen spatje regen. Begin augustus deelde de Minister de kamer mee de verdeling van water bij het MTW, managementteam watertekorten te leggen. Daarbij ging het in de eerste plaats om de bescherming van dijken, veengebieden en kwetsbare natuur en in tweede instantie om drinkwatervoorziening en water voor landbouw en industrie. Het was wel duidelijk geworden dat regionaal grote problemen zouden ontstaan in de landbouw, met name in Zeeland.

Op 3 augustus kwam er een verklaring van de Europese Commissie, waarin de vrees voor opbrengstdaling van Europese landbouwoogsten werd uitgesproken: “In tijden van ongekende temperatuurpieken moeten we stoppen met het verspillen van water en deze hulpbron efficiënter gebruiken om ons aan te passen aan het veranderende klimaat”. Natuurmonumenten benadrukte nog eens dat we in Nederland meer aandacht hebben besteed aan het afvoeren van water dan het vasthouden ervan, met rampzalige gevolgen voor het milieu: “Er valt in een jaar meer regen dan vroeger, maar dit water voeren we bliksemsnel af naar zee. Als we dit water beter vasthouden hebben we in de toekomst geen last meer van tekorten.”

Toen ik zelf na terugkomst uit Frankrijk mijn lievelingsgebiedjes weer eens opzocht, schrok ik wel even. De plasjes op de Strengen en de Tengnagel waren verdwenen. Alleen een bodem met diepe barsten was zichtbaar. Waar de libellen tot voor kort hun eieren afzetten, was niets meer. Een hele generatie libellenlarven was verdroogd, dood. Het kan lang duren voordat zich dit weer herstelt. In de eerste week van september ging ik met Erik libellen bestuderen in een prachtig gebiedje bij Hoek van Holland. Zoals ik al eerder schreef, was dit gebiedje totaal verdroogd. Er was bijna niets meer over van de rijke natuur in de duinvallei. Daar bedroeg het neerslagtekort inmiddels 330 mm, dat is 330 liter per vierkante meter!

Strengen: uitgedroogd

Regen was er nodig en liefst heel veel regen. Op 5 september, twee dagen later dan oorspronkelijk verwacht, kwam hij dan. Ik liep de tuin in zonder jas en ving met open handen de regen op. Het voelde als een wonder, dat water uit de lucht. Daarna heeft het nog twee keer ‘s nachts geregend. Het was een goed begin: stukken van het gras op de dijk bij onze sloot verkleurden van donkerbruin naar licht groen. Maar het was te weinig. Toen na de laatste regenbui de zon weer doorkwam, voelde dit helemaal niet goed.

Toch maar even het weerbericht geraadpleegd. Buienradar schrijft vandaag:

 "In de loop van het weekend staat een mooie weersverbetering op het programma. Voor het zover is, vallen vandaag in het zuiden en zuidoosten stevige buien. Morgen belooft het een fijne najaarsdag te worden."

Misschien moeten we dat tegen de mensen in Afrika, van wie de oogst nu volledig mislukt ook maar zeggen: “Ook bij jullie gaat het voorlopig niet regenen. Het blijft mooi weer!”

 

_____

 

PS 1: Een hardnekkig misverstand

In de weerberichten zal de misvatting dat zon goed weer is en regen slecht wel een tijdje blijven bestaan. Ondanks de rampzalige watertekorten in het hele land zegt buienradar op 13 september:  “(een koufront) zorgt … vannacht en morgen voor veel regen, waarbij in Zuid-Limburg 25 mm kan vallen. Het beste weer vinden we steeds terug in het Noorden van het land.” Daarmee wordt bedoeld dat het daar niet gaat regenen: “geen regen is altijd mooi”.

PS 2: De goede regen

Het hoort natuurlijk bij ons van de natuur (en de landbouw) vervreemde leven dat we zon als goed en regen als slecht beschouwen. Het weerbericht is gemaakt voor barbecueënde middle-class burgers in mooie buitenwijken die voor hun levensmiddelen niet verder denken dan de schappen van de supermarkt. In de werkelijkheid van deze mensen is de regen somber en lelijk. Hoe aangenaam regen kan zijn (nog los van het feit dat we zonder regen helemaal geen voedsel zouden hebben), wordt volledig uit ons bewustzijn verdrongen. In de vroege jaren 1970 werd dit mooi geformuleerd in een Antwerps lied van Wannes v.d. Velde: “Ik kan nog altijd niet begrijpen, hoe in meer dan één chanson de goede regen wordt verweten dat hij treurig en grijs is …”. In de verschillende coupletten van dit lied bezingt Wannes de mooie kanten van de regen. Zie hier de tekst.

PS3: Mooi weer – slecht licht

Door het domme dogma van “zon = mooi weer” wordt ook vaak vergeten dat zon meestal esthetisch minder aantrekkelijk is dan heel veel andere weertypes. Voor een fotograaf is een stralend blauwe lucht één van de lastigste omstandigheden om onder te fotograferen. Wolken, mist en zelfs regen leveren veel betere kansen op een mooie foto. Zo klaagt een fotograaf van mooie landschappen, Ellen Borggreve, in haar News Letter van deze september: “I am now photographing two days per week… rain or shine …. Which unfortunately has been a lot of “shine” these past few months. I have had to resort to photographing in harsh light conditions, but all practice is practice .” Beter in slecht weer fotograferen dan helemaal niet, lijkt haar boodschap. Maar, kan ik haar geruststellen, er komt mooi weer aan: regen, mist, storm en donkere bewolking!

mooi weer!

 

___

Beautiful weather

[translated from Dutch original]

At the beginning of this summer, I realized what a fantastic place we live in. After only walking or cycling a few hundred meters, we are in the middle of small but beautiful nature reserves, such as ‘Strengen’ and the adjacent ‘Tengnagel’. Recently, interesting shallow pools were created there.

Tengnagel in winter

They soon attracted interesting birds such as the lesser plover and the sandpiper. It didn’t take long before beautiful dragonflies dropped their eggs. In Spring these were mainly black-tailed skimmers and green-eyed hawkers.

Climate change was no longer an abstract concept when we went on holiday in France in the second half of July. Every day the sun was shining from early in the morning until late in the evening. One day, the temperature reached 41 degrees in the shade and, with the air conditioning on, we could only stay indoors. Fortunately it wasn’t always that hot. So we could make beautiful walks. At rivers South of the river Loire, we saw kingfishers and the most beautiful damselflies. But there was no drop of rain.

When we returned to the Netherlands by the end of July, the weather remained completely dry. In early August, the Minister informed the Parliament that he had assigned the task of water distribution  to a special administrative body, the MTW, the water shortages management team: in the first place the protection of dikes, peatlands and vulnerable nature, in the second place drinking water supply and water for agriculture and industry. Major regional problems were arising in agriculture, particularly in the Zeeland province.

On 3 August, the European Commission issued a statement expressing fears of declining yields from European agricultural crops: “In times of unprecedented temperature spikes, we must stop wasting water and use this resource more efficiently to adapt to the changing climate.”. The Dutch nature conservation organization Natuurmonumenten emphasized once more that the Netherlands has paid more attention to the drainage of water than to its retention, with disastrous environmental consequences: “Annual rainfall is more than before, but we drain this water into the sea at lightning speed. Only if we retain this water better, will we no longer suffer from shortages in the future.”

Back from France, I visited my favourite nature areas again. I was shocked. The water areas on Strengen and Tengnagel were completely gone. Only a dry soil with deep cracks remained. Where, not long ago, dragonflies laid their eggs, nothing was left. An entire generation of dragonfly larvae was dried up, dead. Recovery will take a long time. In the first week of September, Erik and I went to a beautiful area near Hoek van Holland to study dragonflies. As I have written elsewhere (in Dutch), the area was completely dried up. Almost nothing had remained of the rich dune valley nature. The precipitation deficit was 330 mm, which means 330 litres per square meter!

Strengen: uitgedroogd / dried up

We needed rain, lots of rain. Finally, on September 5, two days later than originally expected, it arrived. I walked into the garden without a coat and caught the rain with open hands. It felt like a miracle, that water from the sky. After that, it rained again during two nights.

It was a good start: patches of grass near our home, dark brown because of the drought, gradually turned to light green. But it was not enough. When, after the last rain shower, the sun came back, it didn’t feel right at all.

Today I consulted the weather App ‘Buienradar’ on my mobile, where I read the following text:

 "A nice improvement in the weather is expected during the weekend. Before that, heavy showers will fall in the South and Southeast today. Tomorrow it promises to be a nice autumn day."

Should not we say that to the people in Africa, whose harvest is now being completely ruined?: “For the time being, it won’t rain in your region either. The weather will remain beautiful!”

 

_____

 

Après Nous le Déluge

Climate and Gilets Jaunes

A bit too often perhaps, I open news apps on my mobile phone. I check the BBC app for new Brexit stupidities and I open the NYT app to access amazing Trump stories that no longer seriously amaze anybody. Not very useful, actually. But some days ago, two short messages not too far from each other on the same app woke me up.

Message 1: climate change is appearing to develop quicker and more seriously than previously foreseen. Huge CO2 reductions needed.

Message 2: Macron scraps fuel tax rise in face of Gilets Jaunes protests.

The Unacceptable 4 Cents

Macron’s fuel tax was a minor part of a larger agenda in the framework of climate policy. It would have been around 4 Euro cents per litre (from about €1.42 to about € 1.46 per litre). It sparked violent protests in the context of general dissatisfaction with low incomes, high unemployment, rising taxes and alleged financial advantages for the rich.  In terms of climate policy, the originally planned 4 cents are far less than what effective climate policy would require. Doubling gasoline prices would have been a more effective target. But even 4 cents proved to be unacceptable in the present French political climate.

The Official Climate Collapse

The climate change picture is looking bleaker than ever, for two reasons: the height of the emissions and the consequences observed.

“The new data for 2018, published today simultaneously in the journals Nature, Earth System Science Data and Environmental Research Letters, reveals that global emissions from burning fossil fuels are expected to reach 37.1 billion tonnes of CO2 in 2018. CO2 emissions have now risen for a second year, after three years of little-to-no growth from 2014 to 2016. The rise this year is projected at 2.7 per cent (+1.8 to +3.7 per cent). In 2017 it was 1.6 per cent.” [1]

CO2-emissions in 2018 are higher than ever measured. There is no tendency of reduction. To keep the climate in limits of 1.5 °C, a reduction of 50% of CO2 emissions is required according to official models. Recent publications show that we are well on the road to 3°C increase.

The Real Climate Collapse

But this is not all. Reality may be much more serious than what official models predict. In a recent working paper, Bendell  writes:

“Since records began in 1850, seventeen of the eighteen hottest years have occurred since 2000. Important steps on climate mitigation and adaptation have been taken over the past decade. However, these steps could now be regarded as equivalent to walking up a landslide. If the landslide had not already begun, then quicker and bigger steps would get us to the top of where we want to be. Sadly, the latest climate data, emissions data and data on the spread of carbon-intensive lifestyles, show that the landslide has already begun.” [2]

As is summarised in the same paper, climate models as published by official institutions and individual scientists tend to be conservative in their conclusions and avoid messages that suggest the imminence of disasters. Whereas climate change sceptics from industry and right-wing political parties try to make us believe that climate scientists are being paid for exaggerating climate change and its effects , Bendell convincingly argues that instead there is a systemic reluctance to even appear alarmist. We should therefore rather prepare for uncontrollable climate change than believe in the effectiveness of incremental climate adaptation measures.

Short Term Disruptions Ahead

Bendell argues that, in the face of the disruptions in human societies that can be expected as a result of climate change within less than 10 (!) years time, we need a new approach. The usual conservative approaches will no longer work. Therefore “a new approach which explores how to reduce harm and not make matters worse is important to develop. In support of that challenging, and ultimately personal process, understanding a deep adaptation agenda may be useful.”

A New Agenda, but Old Politics

It is easy to agree that we need an approach that takes the real challenge – a challenge that is much more threatening than officially recognised – seriously. But to me words like “deep adaptation agenda” are more irritating than elucidating. What could it mean? Let us go back to our French example where a minor (almost negligible) policy correction is now leading to a near-collapse of the government, not because the French people are basically against climate policy, but because serious social conflicts, caused by inequality and (feelings of) in justice are blocking any systematic policy change.  France is only one example. We can add many other European countries that are blocked by social conflict or by tendencies towards autocratic leadership (Hungary, Poland) and countries that tend to become less stable every day (UK, Germany, …). Let’s not discuss the US or Russia here.

Après Nous le Déluge

One need not be a pessimist to conclude that the conditions for some form of democratic and rationally based governance on climate issues are not there and won’t be there in time, even if Bendell is right that major destabilisation is to be expected within ten or twenty years from now.

The well-known French expression “Après nous, le déluge” (“after us, the flood”, originally attributed to Louis XV of France who did not care what would come after the chaos of the French revolution) is probably factually correct today. The flood (sea level rise, storms, poverty, war, etc. etc. as a result of climate change) will  come. Just wait.

References

[1] https://www.eurekalert.org/pub_releases/2018-12/uoea-sgi120318.php

[2] https://www.lifeworth.com/deepadaptation.pdf

____